Şefik Dönbekçi
1937 yılında Isparta’nın Uluborlu ilçesinde dünyaya geldi.Çocukluk yılları babası kuduracı İbrahim ,annesi Makbule ve 3 kardeşi ile Uluborlu’da geçti. Babasını henüz ortaokul öğrencisiyken kaybetti. O yıllarda Uluborlu’da lise bulunmadığı için eğitime ne devam etmek için memleketinden ve ailesinden ayrılarak Isparta’ya gitti.
Lise öğrenimini maddi zorluklar nedeniyle ikinci sınıfta bırakmak zorunda kaldı.Isparta Lisesi’ndeki öğretmenleri çok başarılı bir öğrenci olan Şefik’in Uluborlu’daki ailesine mektup yazarak onu bu kararından vazgeçtirmeye çalıştılarsada annesinin ve kardeşlerinin sorumluluğunu üstlenmeyi yeğledi.
Bir muhasebecinin yanıda çalışmaya başlayarak ailesinin geçimini sağladı.Kendisi gibi başarılı bir öğrenci olan kardeşi Mehmet’i Gazi Eğitim Enstitüsü’nde okuttu. Öğrencileri tarafından çok sevilen bir matematik öğretmeni ve çok gayretli bir okul müdürü olan kardeşini genç yaşta kaybetmek onu derinden sarstı.
Askerliğini tamamladıktan sonra Türkiye Cumhuriyeti Devlet Demiryolları’nın açtığı sınavlarda başarılı olan ve hareket memuru olarak o zamanlar bir ilçe olan Karabük’te Yozgat’ın Fakılı nahiyesinde ve Ankara’nın Kalecik ilçesine bağlı Alibey köyünde görev yaptı.
1962 yılında Uluborlu eşrafından Ahmet ve Fatma Şençopur’un kızları Yüksel ile hayatını birleştirdi.1940 yılında Uluborlu’da dünyaya gelen Yüksel Dönbekçi eşinin her zaman destekçisi ve yardımcısı oldu.
1967 yılında ailesiyle birlikte Isparta’ya dönerek kayınpederi Ahmet Şençopur’un yanında ticarete atılan Şefik Dönbekci Isparta Akşam Ticaret Lisesi’ne yazıldı.Üst üste sekiz dönem takdir belgesi alarak mezun oldu ve lise diplomasını nihayet otuz beş yaşında eline aldı.
Diploma töreninde kucağındaki küçük bebeği ve elinden tuttuğu oğluyla birlikte eşinin sevincini paylaşan Yüksel Dönbekci’ninde bir diplomayı hak ettiğini söyleyen okul müdürü kuşkusuz çok haklıydı.
Şefik ve Yüksel Dönbekci’nin eğitime verdikleri önem ve gösterdikleri gayret evlatları ve torunları için her zaman yol gösterici oldu.
Şefik Dönbekci vefatından kısa bir süre önce bir bayram sabahında evlatlarını ve torunlarını biraraya toplayarak eşiyle birlikte aldıkları kararı onlarla paylaştı. Eğitim özlemi ve gayretiyle geçen bir ömrün sonuna yaklaşırken son arzusu sahip olduğu birikimlerle bir okul yaptırarak gençlerin eğitimine destek vermekti.
Şefik ve Yüksel Dönbekci’nin bir okul yaptırma hayalleri Yünteks Tekstil’in desteği ve Turkal İnşaat’ın özenli çalışması neticesinde Hacı Şefik ve Yüksel Dönbekci okulunun inşa edilmesiyle gerçek oldu.